سؤال اول: کودکتان بعد از به دنیا آمدن چه لباس‌هایی باید بپوشد؟
حتما تا الان یک لیستی از لوازم ضروری تهیه کردیده اید که تا همین الان بیشتر از چند بار آن را خوانده‌اید. ممکن است حتی با بعضی از دوستان باتجربه‌تان هم تماس گرفته باشید و از آن‌ها هم پرسیده باشید. اینجاست که مشکل شروع می‌شود: «هیچ کدام از لباس‌ها را سایز نوزاد نخر»، «لباس سایز ۱ ماهگی به بالا بخر»، «لباس سایز ۳ ماهگی به بالا بخر»، «اصلا لباس پشمی برایش نخر» و « برایش لباس‌هایی که از الیاف مصنوعی هستند نخر».
بالاخره یک روز تسلیم این وسوسه می‌شوید و به خرید می‌روید. بعد از اینکه به خانه برمی‌گردید و خریدهایتان را روی تخت پخش می‌کنید با دیدن پیژامه‌های کوچک و بادی‌ها و کلاه‌ها سرگیجه می‌گیرید. ناگهان نوزادتان را در این لباس‌ها تصور می‌کنید.
نوزادان از دوران باستان تا قرن بیستم قنداق می‌شدند
نوزاد شما خوش‌شانس است که دیگر قنداق‌هایی که در همه نسل‌ها رایج بوده است را تجربه نخواهد کرد. برای مدت زیادی، قنداق نوزاد مثل یک ژاکت خیلی بلند بود که دست و پای نوزاد را به‌گونه‌ای در آن می‌پیچیدند که دیگر نمی‌توانست حرکت کند. سرش کاملا ثابت در کلاه این قنداق قرار می‌گرفت و حتی نمی‌توانست آن را به این طرف و آن طرف تکان دهد.
ایده قنداق از اینجا نشأت گرفت که می‌خواستند نوزاد گرم بماند و مریض نشود. چراکه شاید باور داشتند برای رشد بهتر نوزادان بهتر است بدن و اندام‌های نرم آن‌ها تقویت شوند. با اندام‌های خمیده، سر افتاده و پشت انعطاف پذیر، نوزادان بسیار ضعیف تصور می‌شوند و برای اینکه ظاهر مناسبی پیدا کنند نیازمند ابزاری برای صاف ایستادن بودند.
در قرن ۱۸ و در دوران روشنفکری بود که بالاخره تعدادی از پزشکان تصمیم گرفتند نوزادان را از شر این قنداق‌ها نجات دهند و همین حرکت آغاز طراحی و تولید لباس‌های امروزی بود.
تخصیص رنگ برای نوزاد – ابداعی جدید
در گذشته رنگی به نوزادان اختصاص داده نمی‌شد و پارچه لباس‌های آن‌ها هم رنگ خاصی نداشت، فقط موها را با ربان قرمز رنگ می‌بافتند، رنگ خون و زندگی. این نمادها برای محافظت از کودکان در سال‌های ابتدایی زندگی‌شان بود.
زمانی‌که لباس نوزاد به سبک امروزی در قرن ۱۹ رواج پیدا کرد، در طراحی و تولید آن از عناصر نوع پوشش و لباس‌های زنانه استفاده شد. در عکس‌های قدیمی خواهید دید که اواخر قرن ۱۹ همه نوزادان لباس‌های سفیدرنگ و بلند بند‌دار دارند. پسربچه‌ها هم همگی موهای بلند و ربان داشتند و تمایزی میان آن‌ها و دخترها نبود.
بعد از مدتی، در دهه ۱۹۳۰ میلادی رنگ‌های معصومانه، صورتی و آبی مطرح شدند. مردم ژاکت و لباس‌های سرهمی نرم و انعطاف‌پذیری برای نوزادان می‌بافتند.
لباسی که به نوزادتان می‌پوشانید وظیفه محافظت از او را دارد
بسیاری از پدر و مادرها پتویی دارند که نوزادشان را در آن می‌پیچند و بعدها هم همین پتو را برای فرزندان دیگرشان استفاده خواهند کرد. ممکن است که ۳۰ سال پیش یک ژاکت بافتنی به ارث برده باشید. ممکن است لباسی که به فرزندتان می‌پوشانید، به‌عنوان یادگاری برای او بافته شده باشد و برای محافظت از او باشد، بنابراین، اهمیت لباس نوزادان تنها در به‌روز بودنشان نیست.
در کشور بولیوی، مادران برای قنداق فرزندانشان کمربندی به نام «Faja» می‌بافند که قنداق را سر جایش نگه دارد. این کمربندها به سلیقه مادر در رنگ‌های مختلفی تهیه می‌شوند، قرمز برای خوش‌شانسی، سبز برای برداشتی پرمحصول و باروری. این کمربند نمادی است برای محافظت از آن‌ها که بدن آن‌ها را پشتیبانی می‌کند و به آن قوت می‌دهد. Faja یک وسیله شخصی و منحصر‌به‌فرد محسوب می‌شود که از تولد تا مرگ همراه یک فرد خواهد ماند. بزرگترها آن را دور مچشان می‌بندند، مردها وقتی کار سختی انجام می‌دهند و خانم‌ها نیز وقتی باردار هستند آن را دور شکمشان می‌بندند.
**این مطالب صرفاً جهت افزایش اطلاعات عمومی کاربران است و هرگز جایگزین توصیه‌های پزشک، انجمن‌های علمی و سایر منابع معتبر نمی‌باشد. ازآنجاکه هر مادر و کودک از مادر و کودک دیگر متفاوت است، کلیه آمار و ارقام ارائه شده در این وبسایت می‌تواند با توصیه پزشک برای هر مادر و کودک متفاوت باشد.
